اثر ۸ هفته تمرین استقامتی با دو مدت زمان مختلف، بر سطح استراحتی گرلین متصل به hdl پلاسمایی در موش های صحرایی نر

مقدمه: پپتید گرلین به طور عمده از معده ترشح می شود و در تحریک اشتها، و هم چنین کنترل تعادل انرژی نقش دارد. بررسی ها حاکی از اتصال گرلین به کلسترول ـ hdl و به احتمال زیاد سایر پروتئین های در گردش خون مانند آلبومین می باشد. خطر سندروم متابولیک علاوه بر افزایش سطح کلسترولldl- و تری گلیسرید با کاهش کلسترولhdl- و کاهش گرلین مرتبط است. هدف این پژوهش، بررسی اثر 8 هفته تمرین استقامتی با مدت های مختلف بر سطح استراحتی گرلین متصل به hdl پلاسما بود. مواد و روش ها: 30 سر موش صحرایی نر به 2 گروه تمرینی با مدت های مختلف 30 و 90 دقیقه و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه های تجربی به مدت 8 هفته، هر هفته 5 روز و با سرعت 20 متر بر دقیقه با مدت های 30 و 90 دقیقه، تمرین داده شدند. پس از 72 ساعت از آخرین جلسه ی تمرین، موش ها کشته شدند و نمونه ی پلاسمای آنها به منظور جداسازی کلسترول ـ hdl و زیرواحدهای آن، و نیز سنجش گرلین متصل به hdl جمع آوری شد. بررسی یافته ها با آنالیز واریانس یک طرفه (anova) و آزمون تعقیبی lsd، با استفاده از نرم افزار spss نسخه ی 16 در سطح معنی داری 05/0 انجام شد. یافته ها: بین گروه های تجربی و کنترل در میزان گرلین متصل به hdl پس از 8 هفته، تفاوت معنی داری وجود نداشت. برخلاف کاهش میزان کلسترول تام در گروه های تجربی، ارتباط معنی داری بین سطح گرلین متصل به hdl با مقدارهای hdl2، hdl3، تری گلیسرید و کلسترول تام مشاهده نشد. نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که 8 هفته تمرین با مدت های مختلف اثری بر سطح گرلین متصل به hdl و ارتباط آن با پروفایل لیپیدی ندارد. اظهار نظر در مورد این عدم تاثیر نیازمند به پژوهش های بیشتری است.